Spójrz na dłoń moją rozpostartą

Ona zastyga zanim się przebudzi

Kształtem woła o promień płomień o wolność

Dzikość myśli przepełnia jej treść

Stateczność tkwi w powłoce

Nie daj się zwieść powłoce

Nie daj się

Ona wyłania się z chaosu

Dąży do harmonii

Nie dosięgnie jej

Nie tak zapisano 

Ona wije się wciąż w swym bezruchu

Pragnie uczynić coś

Lecz czyn ten myślą jest jedynie

Ani drgnie

Ani myśli się poruszyć

To ty musisz wydobyć ją z grzęzawiska

Nim na zawsze odpłynie.