Wyłowić słowo z morza nieskończoności pojęć i idei pragnę

Wyłowić

Jedno Słowo, które zatonęło

Słowo z samego dna

Przenikam głębię, przedzieram się przez odmęt nieskończony

Sięgam, dosięgam

Wyciągam dłoń, rosną palce, wydłuża się korzeń czasu

By móc schwytać kolor zmąconej duszy

By móc wyłuskać z brzegu ciszy kształt słowa z dna samego

Wyłuskać wydrzeć zagarnąć zamknąć bramę pojęć i idei minionych

Tchnąć przejrzystość w ocean iluzji

Rozpędzić ptactwo lubieżne

A potem jednym muśnięciem wpuścić gram koloru, 

milimetr blasku

jeden atom spełnienia

wiązkę światła

i zamknąć przemijanie 

utrwalić czas niczym twarz w masce gipsowej

na zawsze utrwalić 

chwilę jedyną

spełnioną
która  
z głębin nieskończoności
nadeszła.